Үлэг гүрвэл: Загас идсэн!

Намайг хүүхэд байхад хотын гудамжаар траншейны гэх хүүхдүүд их байдаг байлаа. Нэг хүүхэд гэрээсээ зугтаад юм уу? Уруу татагдаад траншейны хүүхэд болж байгаа тухай олон ангит кино ч гардаг байсан. Аав, ээжүүд хүүхдээ тийм болчихно гээд л их айдаг байсан байх. За тэгээд нөгөө хүүхдүүд амьдрах гээд л тэр байх. Эсвэл өөр юм мэдэхгүй болохоороо ч тэр байх дээрэм хийнэ, хулгай хийнэ. Яаж буруутгах билээ. Зүгээр байгаа, гэр оронтой хүмүүс нь хүртэл хулгай, дээрэм хийж байхад. Нэг мэдсэн тийм хүүхдүүд анзаарагдахгүй болчхож. Эсвэл би өөрөө тэр бүхэнд дасаад өнгөц хараад өнгөрдөг болчхож. Томчуудад харагддаггүй болохоор л тэр хүүхдүүд өрөвдөлтэйгөөр амьдраад байсан юм биш биз. Аль эсвэл надын хамт бүгд өтөлжээ. Өвгөнтийхөн нэрээ сольсон бололтой бас. Өдөр бүр л зурагтаар гараад байдаг байсан санагдах юм. Бүгд хордоод үхсэн ч байж мэднэ. Одоо тэгтэл эргээд тэд нар ирээд байх шиг. Өвгөнт нь дууссан болохоор өөр юманд орсон бололтой. Гуйлга гуйж буй хүнтэй таарав. Мөнгө өгөх тухай бодох үед шинэ,

Хотын төвд булшны нүх харагдана. Үгүй байлгүй дээ гээд өнгөртөл шөнөжин хар дарж зүүдлэв. Намайг авраач гэх шиг сарвайсан гар гарч ирээд тэнгэр өөд мацна. Нар хүлээж хөрвөөсний эцэст ажил дээрээ ирээд харвал өнөөх таван нүх бөглөөтэй байлаа. Тэгэвч дотор нь юу байгаа бол гэсэн бодол толгойноос салсангүй. Шөнийн гар нүдэнд үзэгдэх шиг болоход зургийг нь аваад хадгалчихлаа. Тэр орой зүүдэнд минь бүсгүй хүн уйлна. Нүдээ аних төдийд л чихэн дээр наалдчихаад мэгшихэд хүзүү дагаж нулимс нь урсана. Дараа, дараагийн өдрүүдээр өчүүхэн ч гэсэн өөрчлөгдөж үү гэж өө сэв эрэн зургийг нь авах болов. Тэгэвч тэдгээр нүхнүүд өөрчлөгдсөнгүй. Дэлгэсэн гарын хурууд шиг хэвтэнэ. Нэг л мэдэхэд өнөөх нүхнүүдийг мартчихсан байлаа. Шөнийн бороо, өнөөх хүүхэн хоёрыг ялгахгүй тарчилж үүрэглээд өглөөгүүр ажил дээрээ арай гэж нэг юм ирэв. Булшны таван нүхний эрхий хуруу дээр ус тогтжээ. Үл анзаарагдах тэдгээр нүхнүүд орилох мэт болоход толгой дотроосоо салаад унах шиг. Нэг мэдэх нь ээ амралтын өрөөнд сууж байх юм.