Би өөрийгөө бол шүлэг бичиж чаддаг гэж боддоггүй юм. Тэр нь тэгэхдээ шүлгээс өөр юм болохоор биччихдэг гэсэн үг биш шүү. Аль алийг нь мэдэхгүй ч гэсэн шүлэг бол хэцүү. Би өөрөө хүртэл шүлэг сонирхож бараг уншдаггүй. Тэгэхдээ л хааяа нэг шүлэг бичих нь хэрэгтэй юм шиг. Sara Teasdale гээд миний бараг ганц уншдаг яруу найрагч. Тэгээд тэрний хамгийн дуртай шүлэг минь. The Look By Sara Teasdale Strephon kissed me in the spring, Robin in the fall, But Colin only looked at me And never kissed at all. Strephon's kiss was lost in jest, Robin's lost in play, But the kiss in Colin's eyes Haunts me night and day. Энэ шиг л ганц шүлэг үлдээчих юм бол болоод явчих юм шиг санагдаад тэгдэг юм болов уу? Тэгээд гэхдээ шүлгээ хүнд уншуулахаас ер нь ичээд байдаг. Аймаар олон муу юмнууд байгаа. Хааяа нэг зүгээр сэмээрхэн сэмээрхэн арай гайгүй гэж бодсоныгоо энд тэнд шургуулж магтуулах гэж оролддог байх. Үдээс хойш Нар, Сар нэртэнгүүд мартахад хэцүү Өдөр шөнөгүй нүдэнд харагдаад Цэцэг, Навч боло...