Үлэг гүрвэл: Загас идсэн!

Салхи хааяа нэг цонх тогшиж нойрыг нь сэргээнэ. Одоо л унтахгүй бол маргааш босох гэж тарчландаа гэж бодох тусам Намхайн нойр хулжиж зүүд нь улиг болов. Өглөө эрт аятайхан босмоор байдаг. Тэгтэл маргаашийн ажил сэтгэл зулгааж, хийх зүйлс толгой дотор нь хөглөрнө. Нэг доошоо, нэг дээшээ хараад л. Утас ширтэж, ном гөлрөөд хэрэг алга. Юүтүб, Инстаа хоёроор бичлэг сөөлжин үзнэ. Эмэгтэй болгон нь хөөрхөн, эрэгтэй болгон нь баян. Намхай л өөрөө нэрдээ тохирсон намхан, номхон. Нэрээ солимоор ч юм шиг санагдав. Үүлэн дээгүүр нисэж байна гэж тэр зүүдэллээ. Өөрийг нь хүмүүс шүтэж байна хэмээн сэрэв. Яршигтай сэрүүлэг нь шаржигнаж ярдаг өдөр эхэллээ. Нүүрээ угаасан болоод сахлаа маргааш авийдаа хэмээн дахин хойшлуулав. Зүсэм талх үмхэж хар ус гудрах зуураа утсаа нээн автобус хүлээнэ. Эрт гарвал хүлээх, оройтвол хоцрох болохоор шууд л гарахад бэлэн үүдэн дээрээ сууна. Хоёр буудлын цаанаас хөдөллөө гэхэд л гэрээсээ гарсан байх хэрэгтэй. Намхай ямар машин барих биш үргэлжид автобусанд сууна. Өмнө нь

Өмнө нь би хаа хамаагүй дуу сонсоод л байжийдаг гээл бичиж л байсан байх. Уншиж байгаагүй бол яахав тэгээд л өөр өөр улсын дуунууд сонсдог юм байна гээд л ойлгочиход болох байх. Тэгээд магадгүй зарим хүмүүст зарим нь таалагдаж магадгүй юм гэж бодоод нэг нэг дуу сонирхуулмаар санагдаад Монголоосоо эхлээд орон зайны хувьд ойрхноос нь дараалуулаад оруулахыг хичээв.   1. Монгол: Бадарууган - Гэрлэж амжаагүй явна. 2. Хятад: 張紫豪 - 可不可以 3. Орос: Звери - Напитки покрепче 4. Солонгос: 넬 - Afterglow  5.Япон: 手嶌葵 - さよならの夏 6. Тайван: 五月天 - 溫柔 7. Тайланд: 黃明志 - 泰國情哥      8. Франц (Белги): Jacques Brel - Ne Me Quitte Pas 9. Англи: Radiohead - Karma Police 10. FINNEAS - The Kids Are All Dying   За бас арай ихийг оруулчих шиг боллоо. Авахын авч гээхийг нь гээнэ үү. Бодож байснаас Япон, Америк хоёроос шууд санаанд орсон дуунууд байсангүй. Юу билээ хэмээн хайв. Бодож байсан дуунууд нь эдгээр улсынх биш болж таараад байлаа. Тэгж байгаад магадгүй ахиад өөр төрлийг оруулж болох л юм. Хамгийн сүүлийн

Хард рок сонсож буй мэт нэг залуу толгой савчина. Сайн ажиглавал ширээ мөргөж байх юм. Дух нь улайгаад юу, юугүй задрах гэж байгаа мэт. Бодол санааг нь сонсвол анир чимээгүй. Сэтгэл зүрх уруу нь өнгийвөл гал дүрэлзэнэ. Доторхоо уудалж илэрхийлж чадахгүй буйдаа уймарч буй нь энэ аж. Намуун хөгжмийн аяс түүнийг зөөлөн бүүвэйлнэ. Уран хэмнэлээрээ уярааж сэтгэлийн утсыг нь чавхдахад даанч түүний мэдрэмж дутуу. Ухаан ургадаг юм болохоор улам тарчлаатай. Хүсэл мөрөөдөлдөө хөтлөгдөөд өдөр, шөнөгүй зүтгэж байгаа биш билүү? Бусдаас юу дутаад, бултаас яаж хоцроод амьдраад байгаа юм болоо. Мэдэхгүй юм аа ухаад, ухаад олохгүй. Тэглээ гээд гараа хумхиад суух утгагүй. Учраа олохгүй болохоор толгойгоо балбана. Өөр хүн хараад өрөвдөж түүнийг бодох байхад үргэж түүнээс зугтах нь ч байх. Хайр сэтгэл тэр бодно уу? гэхээр үгүй. Хорон санаа өвөрлөж байна уу, тэр !? хэмээвэл алдас. Амьдрал бодоод л тэр шаналах ажээ. Тэгж шаналдаггүй хэн байх билээ хэмээн шүүмжлэх хүн мундах биш. Тэгэвч тэр залуу дөнгөж амьд

Дон тусдаг уу? Дон тогтдог уу? Дадал зуршил явсаар дон болж байна уу? Хүнд дурласан хүнийг донтсон гэж үзэж болох уу? Хүний донтсон зүйлс ихэнх тохиолдолд хар бараан зүйл байдаг болохоор түүний хамсаатан үг ч өөрөө булингартдаг бололтой. Донтой хүн гэж жоохон онцгүй хүмүүсийг л хэлээд байдаг байхдаа. Нөгөө талаас нь бодох юм бол өөрөө засаж чадахгүй, өрөөл хүний тусламжаар арилдаг зүйлс дон бололтой. Архины дон, мансуурах дон, тоглоомын дон, зүрх сэтгэлийн дон. Энэ дунд бас номын дон орох уу? Номонд донтсон хүн гэж амьдралаа номд өнгөрөөдөг хүн үү? Гэтэл өөр өөр амьдрал байж болж байхад мөрөөрөө номдоо донтоод явж байх нь зүгээр биш гэж үү? Магадгүй дон нь даамжраад номын цагаан солио болдог юм болов уу? Би өөрийгөө юманд амархан донтчих гээд байдаг хүн гэж боддог. Ямар нэг юм таалагдах юм бол ихэнхдээ тэрэнд аймаар орно. Ном, кино, амттан, видео тоглоом. Тэгээд унтах, идэхээ мартаад л хийгээд байна. Энгийн амьдралын хэмнэл алдагдаж байгаа болохоор дон гэмээр. Тэгээд эцэст нь өөр өөрөө

Шаварт унасан шарын эзэн ийнхүү бодов. Шар хулгайч яаж яваад ийшээ орчихдог байна аа. Гуйлгачин царайлчхаад талаар нэг зам байхад очиж, очиж үүгээр явах гэж. Дээл хувцсаа шавхай болголоо гээд Хажид үглээд салахгүй дээ. Хот орж угаалгын машинтай болчихвол ч өөрөө угаачихна. Зовж ядаад байх юу билээ. Чихнээс хонх зүүгдэхгүй санаа амар, бүтэн нойртой хонох биз. Ер нь хот ордог хэрэг ээ. Энэ нэг хэдэн юмыг зараад Улаанбаатар зүглэе. Байрны үнэ тэнгэрт хадаж. Залуу эрийн төсөөлөл газарт бууж. Гэрээ хүртэл заралгүй ачаад ирсэндээ өөртөө бахарна. Хажид хажууд нь үглэсээр л. Юу байхав нас залуу, цус шингэн байгаа тул хоёр гурван жил ажиллаад л байртай болчихоор харагдаж байв. Тиймийн тул зүрхшээсэн ч үгүй хадмынхаа хашаанд бөөрийг нь тэврэн буулаа. Эцэг, эхийнхээ энгэрт эрхэлсэн Хажидын занч нялхрав. Харин оронд нь хадам ээж үглэнэ. Хажид минь ийм болчихвол ч хадам аав шиг л болох нь дээ би хэмээн өөрийгөө өрөвдөнө. Зан болоод зуршил суучих вий хэмээн эмээж өндөр цалин хайж өдөр, шөнөгүй ажил

Зарим даа зүгээр л байж баймаар санагдана. Юм хийхгүй, бодохгүй. Тааз ширтээд, тэрийн хэвтмээр. Тэгэвч даанч гайтай юм аа. Хүсэл байгаад сачий минь үнэхээр хүрэхгүй. Өөрийгөө сатааруулах зүйл байхгүй болох төдийд л олон зүйл цуурайтна. Одоо л сулрав уу!? гэсэн шиг есөн жорын бодлууд толгой бөмбөрдөнө. Өнгөрсөн, ирээдүй холилдоод одоог минь дарамтлаад өөрийн эрхгүй утсаа тэмтэрнэ. Дэргэд минь чи үргэлж байгаа ч гэж дууны үг байдаг билүү. Утас минь чи үргэлж дэргэд минь байгаа ч. Бага байхын л утсаар ярих дургүй байлаа. Утасаа харин ашиглаад интернэтэд орох бол сайхан байв. Ирээдүйг би хэтэрхий эртнээс мэдэрсэн хүн бололтой. Интернэт хурд удаан болохоор хөдөлгөөнтэй зүйлсэд ашиглахад төвөгтэй. Тийм болохоор бичнэ, уншина. Форумууд, чатууд хаа сайгүй. Хоорондоо танилцана. Заримтай нь хэрэлдэнэ. Тэгээд муудалцана. Хааяа нэг нь таалагдана тэгээд болвол болзоно. Тэр үед аливаа зүйлс зүгээр л зөнгөөрөө болоод байдаг байсан юм шиг санагдах юм. Эсвэл зовлон, шаналал нь мартаад бүгд дурсамж л бо

Би яагаад хайлж урсаад Бүтэхгүй дурлалд гуньж гутраад Бороо орохоор санаа алдаад Чи яагаад ургаж дэлбээлээд Чимээгүй амьдралд хөөрч баясаад Цас хаялахаар дагаж бүжээд Надаас өөр ертөнцөд оршино? Өдөр хоног өнхөрч дуусаахгүй Өмднөөс зуурч, хөлөөс чирэгдээд Өнцөг бүрээс сэтгэл дарна Нар хүртэл бүүвэйлж ханахгүй Намар, хавар хормойд чинь дэрвээд Надаас чамайг хорвоо харамлана