Хэдгэнэ энүүгээр тэрүүгээр ууртай нь аргагүй дүнгэнэн ниснэ. Тэр юм бүхэнд л бухимдана: дүнгэнэн нисдэгтээ , зөгий мэт алтан шаргал биш хар бараандаа , цэцэг цэцэг дамжин нисдэггүйдээ бухимдана. Амьдрал түүнд хэтэрхий шударга бус хандсанд бухимдана . Ингээд тэр аялалд гараваа юм бүхэнг, амьд амьтан бүхнийг үзэн яддаг болохоороо шөнөөр л ниснэ. Шөнийн аниргүйд өөрийнх нь дүнгэнэх л сонсогдож өөр юуны чимээ үгүй, хав харанхуй юу ч үл үзэгдэг ч түүний дотор түнэр харанхуй оршин байдаг болохоор тэр ч нээх тоохгүй . Нэгэн тэргэл сартай шөнө орчиний юм бүхэн гэрэлтэн голын ус зөөлөн урсаж намуухан шаагихыг анх удаа хэдгэнэ ажиглаж нэг хачирхайлтай юм олж харсан нь голын ус хэдий урсах ч сарны тусгал голын урсгалаар үл урсан нэг л газараа долгиотон байх ажээ . Хэдгэнэ өөрийнх нь дүнгэнэх чимээ голын усыг урсгаж буй мэт сонсогдуулж байна уу!? хэмээн уурсасан боловч голд хөвөх бяцхан завийг хараад үгүй ээ! гол яалт ч үгүй урсаж байгаан байна гэж өөр өөртөө давтан бувтнаад саяны хачирхалтай явдалаа нүд салгалгүй гөлөржээ.
Сар газарт биш усан дээр тусдаг нь магадгүй хөдлөхгүй гэсэндээ зөөлөн гадаргуу сонгож газар дэлхийтэй холбогддог юм болов уу!? хэмээн сэтгээд тусгал дээгүүр нь эргэлдэвч тусыг эс олов . Сар тэнд гав ганцаараа ганц л байрандаа долгиотно. Хэдгэнэ энэ бүхэнд ахин бухимдаж эхэлсэн ч төд удалгүй хэдгэнэ ахиан нэг сонин зүйлийг анзаарсан нь сарны тусгал хөдлөөгүй биш хөдөлжээ гэхдээ сарыг дагаж хөдөлж .Тэр юу ч ойлгосонгүй шөнийн турш голын усыг ажиглан суулаа. Нар мандаж эхлэв . Мандах нарны бяцхан шаргал туяа голын усан дээр буун шаргалтан гэрэлтэнэ .Гэтэл юу болсон гээч тусгал байрандаа л байлаа урсаад явчихсангүй тэр л газараа туссан газартаа яг л уятай юм шиг ургачихсан ч юм шиг тэндээ зоогдоостой.
Одоо л тэр бүхнийг ойлголоо . Тэр өөрөөсөө л зугтаж байсан ч өөрөө л яваад байж.
Сар газарт биш усан дээр тусдаг нь магадгүй хөдлөхгүй гэсэндээ зөөлөн гадаргуу сонгож газар дэлхийтэй холбогддог юм болов уу!? хэмээн сэтгээд тусгал дээгүүр нь эргэлдэвч тусыг эс олов . Сар тэнд гав ганцаараа ганц л байрандаа долгиотно. Хэдгэнэ энэ бүхэнд ахин бухимдаж эхэлсэн ч төд удалгүй хэдгэнэ ахиан нэг сонин зүйлийг анзаарсан нь сарны тусгал хөдлөөгүй биш хөдөлжээ гэхдээ сарыг дагаж хөдөлж .Тэр юу ч ойлгосонгүй шөнийн турш голын усыг ажиглан суулаа. Нар мандаж эхлэв . Мандах нарны бяцхан шаргал туяа голын усан дээр буун шаргалтан гэрэлтэнэ .Гэтэл юу болсон гээч тусгал байрандаа л байлаа урсаад явчихсангүй тэр л газараа туссан газартаа яг л уятай юм шиг ургачихсан ч юм шиг тэндээ зоогдоостой.
Одоо л тэр бүхнийг ойлголоо . Тэр өөрөөсөө л зугтаж байсан ч өөрөө л яваад байж.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteУхаантай хэдгэнэ байна шүү, би лав сарны тусгалыг хараад ингэж ургуулж ойлгож, өөрийгөө мэдэж авахгүй ээ. Харин одоо сарны тусгалыг харахаар энэ түүх чинь санаанд орно байх урьд нь сарны тусгал ингэж хэн нэгнийг ухааруулсан юм уншиж байгаагүй болохоор ...товчхоноор Таалагдлаа :) (өмнө нь сэтгэгдэлд үг дутуу хаяаад биччихсэн чинь санаа нь гараагүй арилгахаас өөр арга байсангүй. ;/ )
ReplyDeleteшавьжны бяцхан түүхс чинь нээх үйл явдалгүй мөртлөө дараа нь санаанд үлдээд юу ч гэмээр нэг л тийм өөр сонин ч гэхийму гэхдээ үнэхээр таалагдаж байна амжилт
ReplyDelete