#14. Шоргоолжны үнээ

Шоргоолжны үнээ өглөөний наранд биеэ ээн шинэхэн нахиалсан навчин дээр налайна. Навч зөөлөн чичирхийлэх үед өндийн харвал ажилчин шоргоолж өглөөний хоол авчирж харагдав. Шоргоолжны үнээ амаа ангайн, нүдээ аниад биеэ суллан ойртох чимээг сэтгэл хангалуун хүлээнэ. Шоргоолж аманд нь хоол хийчихээд яарян очиж сүүгээ саачихаад мөн л яаран одлоо.Шоргоолжны үнээ мөн л хэвтсээр. Одоо нар дээр гаржээ хурцаар ээнэ. Шоргоолжны үнээ байж ядан эргэлдэж байтал навчис урдынхаас хүчтэйгээр доргиж эхлэв. Өндийн харвал дөрвөн шоргоолж ирж явна. Мөн л урдын адил амаа ангайн, нүдээ аниад биеэ суллан хэвтэв. Шоргоолжнууд аманд нь хоол хийчихээд дөрвүүлээ түүнийг дамжилан явахад намуухан жигд гүйдэлд нь бүүвэйлэгдэн зүүрмэглэж эхэллээ. Төд удалгүй нэгэн сэрүүн газар авчирч тавьчихаад нэг нэгээрээ сүүнээс нь уучихаад яваад өгөв. Нилээд удсаны дараа орой болсон бололтой тэр бээрч эхэлэв. Чадах ядахаараа атиралдан хэвтэнэ. Урдын л адил юмс бүхэн давтагдаж өөр нэгэн дулаахан газар авиачиад тавьчихлаа. Гэвч энэ удаад юмс шоргоолжны үнээнд нэг л тавгүй санагдав. Тэр атрилдаж эвэхрэлдсэн ч хэн ч ирсэнгүй. Одоо тэр орилж чарлаж байлаа. Мөн л хэн ч ирсэнгүй. Нэг зүйл дотор нь хуралдчихаад харанхуйлаад түүнийг урагш зүтгүүлнэ. Турьхан хэдэн хөл дээрээ лагс биеэ арай хийн тогтоон бариж алхаж эхэллээ. Энэ бүхэн тэсвэрлэхийн аргагуй мэт санагдавч сэтгэл доторхи нь бага ч гэсэн сэргэсэн мэт санагдаж байсан тул улам л цааш алахсаар ...
Тэр хаа сайгүй гүйж эхэллээ учир нь түүнийг шоргоолжнууд хөөнө. Одоо буцах аргагүй болжээ! Эцэсээ хүртэл зугтах л үлдэж нүдэнд нь айдас үзэн ядалт тодроогүйсэн бол тэр зогсох л байсан, зогсмоор л байсан.