Хавар цаг болжээ. Модод мөчирсөө нахиалуулж эхэлнэ. Эвэрт буга цох яаруухан босон ирсэн боловч царс модны мөчирс аль хэдийнээ хөршүүдээр нь дүүрсэн байв. "Аа! муу сайн шүүслэгчид, донтогчид" гэж орилон хамгийн ойрын царсны шүүс өөд нисэн цугласан олны араас шунхан орж эхний нэг, хоёр эгнээг нэвт зүссэн ч гурав дахь дээр нь очоод нам цохигдон ойчив. "Аа! чи муу ганц шүүснээс болж намайг цохиж унагаана гэнээ! чамтай эвэрээ мөргөлдөж, эрэгчин эмэгчингээ үзнэ дээ!" гээд өндийн босож ирвэл хэн ч өөрийнх нь яриж байгааг тоосон шинжгүй бүгд л шүүс өөд тэмүүлэх учир мань цох саяны унасангаа мартан мөн л хамгийн урд очих гэж дайрлаа. Энэ удаа илүү өндөр дээрээс илүү хурдтайгаар дайран орохоор шийдэн дээш хөөрөн хөөрөн ниссээр эцэсийнхээ өндөрлөгт ирлээ гэж бодон доош шунгахаар эргэвэл нүдэндээ ч итгэмээргүй юм харав. Хэрвээ уур бухимдал энэ бүх шар гозойлт зэрэгтээ автан ингэж өндөрт нисээгүй бол ийм өндөрч гарж ирэх тэгээд хамгийн гол нь энэ бүхэнийг харах байсан эсэхээ мэдэхгүй байсан ч ганц ойлгосон юм нь өөрөө хичнээн өчүүхэн болоод царсны ой хичнээн том болохыг ойлгов. Энэ бүхэн өөрт нь болон өрөөл бусдад хүрэлцээтэй атал юунд ингэж ганц энэ дээр алалцах билээ бид үнхээр тэнэг амьтад бус уу!? гэж бодон сэтгэлээр унаж байсан аа гэнэт би бусдаад онцгой, би бусдаас өөр юм байна гэж бодоод алс холын эзэнгүй модон дээр очихоор нисэж гарлаа. Нисээд л байлаа... нисээд л байлаа...хэдий мод олон байх ч өөр шиг нь цох ч мөн олон байв. Нэг модон дээр овоорох цох багасах ч гэсэн эзэнгүй мод олдохгүй тул нисээд л байв...
Хэр удаан ниссэнийг мэдэхгүй ядарч туйлдан аргагүйн эрхэнд доошлон доошлосоор нэгэн модны мөчир дээр суувал гайхалтай юм болж тэр мод нь эзгүйн дээр тэндээс гойжих шүүснээс хэн ч авахгүй байсан тул баярлан одоо би жаргах нь одоо л нэг юм гэж бодон шүүснээс ууж гарав. Дотор нь халуу оргин жаргалтай сайхан ажээ. Ийнхүү хэдэн ч хоног уусан юм бэ!? мэдэхгүй! ганцаараа өөр өөрийнхөө олзонд бялуураан тэндээ аж төрсөөр л байв. Энэ хугацаанд шүүснээс нь булаацалдах гэж хэн ч ирсэнгүй. Эвэрт буга цох ганзаардаж эхэллээ. Шөнө болгон ганцаар унтаж, өдөр болгон ганцаар хий дэмий баясан цэнгэх нь утгагүй санагдаж эхлэв. Гэтэл хэтэрхий ташуурсан жаргалдаа болоод бие нь сулдидаж доройтон нисэж чадах аа байжээ. Одоо ганц хэн нэгэн ирэн өөртэй нь хамт хэсэг хугацаанд ч болоц шүүснээс нь хуваалцан уухыг хүснэ. Үгүй ээ! одоо өөрөө уухгүй байсан ч хамаагүй зүгээр л хэн энд шүүсэн дээр алалцах байх бусад цохнуудыг харахад л хангалттай гэвч хэн ч ирэхгүй байлаа. Шөнийн харанхуйд аадар бороо шаагих эвэрт буга цохны мансууран муудсан чихэнд олон арван цох өөрийнх нь шүүсэн дээр алалцаж байх шиг сонсогдоно. Эвэрт буга цох инээмсэглэсээр гүн нойрондоо ахиж сэрхээргүй жаргалтайгаар нойрслоо.
___________________________________________________________________
Hanper
Хэр удаан ниссэнийг мэдэхгүй ядарч туйлдан аргагүйн эрхэнд доошлон доошлосоор нэгэн модны мөчир дээр суувал гайхалтай юм болж тэр мод нь эзгүйн дээр тэндээс гойжих шүүснээс хэн ч авахгүй байсан тул баярлан одоо би жаргах нь одоо л нэг юм гэж бодон шүүснээс ууж гарав. Дотор нь халуу оргин жаргалтай сайхан ажээ. Ийнхүү хэдэн ч хоног уусан юм бэ!? мэдэхгүй! ганцаараа өөр өөрийнхөө олзонд бялуураан тэндээ аж төрсөөр л байв. Энэ хугацаанд шүүснээс нь булаацалдах гэж хэн ч ирсэнгүй. Эвэрт буга цох ганзаардаж эхэллээ. Шөнө болгон ганцаар унтаж, өдөр болгон ганцаар хий дэмий баясан цэнгэх нь утгагүй санагдаж эхлэв. Гэтэл хэтэрхий ташуурсан жаргалдаа болоод бие нь сулдидаж доройтон нисэж чадах аа байжээ. Одоо ганц хэн нэгэн ирэн өөртэй нь хамт хэсэг хугацаанд ч болоц шүүснээс нь хуваалцан уухыг хүснэ. Үгүй ээ! одоо өөрөө уухгүй байсан ч хамаагүй зүгээр л хэн энд шүүсэн дээр алалцах байх бусад цохнуудыг харахад л хангалттай гэвч хэн ч ирэхгүй байлаа. Шөнийн харанхуйд аадар бороо шаагих эвэрт буга цохны мансууран муудсан чихэнд олон арван цох өөрийнх нь шүүсэн дээр алалцаж байх шиг сонсогдоно. Эвэрт буга цох инээмсэглэсээр гүн нойрондоо ахиж сэрхээргүй жаргалтайгаар нойрслоо.
___________________________________________________________________
Hanper
Comments
Post a Comment