Гэртээ ширээтэй болов. Ширээгүй шалтгаанаар залхуурч байсан би шанагагүй болов. Угаасаа шанага байгаагүй болохоор шалтгаан минь дуусав. Иймийн учир хуучин дэвтрээсээ сөхөж харлаа. Наадмаар уул нь нөхөж ажиллах юм сан гэж хүсэж байсан юм сан. Даанч интернэт хурд минь шаардлага хангахгүй байх шиг. Хүлээж, бодож суусаар залхав. Ажлыг тиймээс түр хойшлуулъя. Магад амралтын өдрүүдээр онгод минь орох буй за. Уншихын аргагүй, бичихийн эцэсгүй олон зүйлс байна аа. Тэгж, тэгж нэг зүйл сэтгэлд минь хүрэв.
Би итгэхгүй:
Хувхай цайсан мөчирт
Би итгэхгүй.
Халуун нар дээрээс
Төөнөж байгаа цагт
Би итгэж чадахгүй.
Тогорууун сүрэг буцаж
Нэгийг илтгэх авч
Би итгэхгүй.
Харанхуй шөнийн жавар
Эргэж ирээгүй үед
Би итгэж чадахгүй.
Итгэхийг хүсэхгүй байх
Эрх байгаа цагт
Намар болж буйд
Би итгэхгүй.
Цаг нь болоогүй намрыг шүлэг юм уу даа. Хадгалаад орхичихвол цагийг нь тааруулж чадахгүй биз ээ. Тиймээс олдсон дээр минь завшмуй. Дараа нь дандаа яаж хуучин юмнаас оруулдаг юм бэ. Исэж, эмтрээ байлгүй хэмээн ичив. Иймээс шинийг бас нэмэв. Нэмэх гэтэл гунигтай юм шиг санагдав. Бороо хэт их ороод харанхуй шөнө сууж буйгаас болсон биз ээ. Иймээс инээж байгаад уншаарай.
Тиг тог, чиг чаг:
Би тэсэрч дэлбэрэх гээд
Чамайг чанга тэврэх хэрэгтэй байна.
Би унаж тусаж ойчих гээд
Чамаас чанга зуурч байна.
Чи гандаж гундах гээд
Би чамайг үдэж өгөх хэрэгтэй байна
Чи дэвж дэлбээлж нисээд
Би гар сарвайн живж байна.
За тэгээд инээж дууссан бол гуниг нь бас шавхагдаа байлгүй. Наадам ч шувтарч байх шиг. Хөдөө талаар хүмүүс унтаж байгаа байх даа. Тэнгэрт нь од гялбаад л. Хотод харин хоосон байна аа. Тэд ч бас зугаалаад одсон бололтой.
__________________________________
Hanper
Comments
Post a Comment