Гэдэсний цагаан хорхой төрсөн цагаасаа эхлээд л харанхуйд амьдарсан гэхдээ тэр гэрэл гэж мэддэг байлаа. Учир нь тэртээд гэрэл сүүмэлзэнэ. Тэрүүнийг тийшээ ойртох төдийд л бусад нь хориглоно. Тийшээ явж болохгүй ээ! тийшээ явсан болгон эргэж ирдэггүй тэр бол там тэр бол аймшиг гэж ятгана. Гэвч энэ бүхэн нь харин ч хорхойг нь улам хөдөлгөнө. Нэг өдөр тэр явахаар шийдлээ аажуухан мөлхөлөө. Бусад нь үгүй чи тийшээ явж яах нь вэ!? тэр бол аймаар гэрэл гэгээ гэхэд залуу гэдэсний цагаан хорхой "Яагаад аймаар гэж магадгүй гоё байж болно шдээ." гэхэд бусад нь тийшээ явсан хэн ч иргэж ирж байгаагүй бид зөвхөн орилохийг нь л сонсдог" гэвэл "тэнд үнэхээр сайхан тэгээд иргэж энэ харанхуйд ирэх ямар ч хүссэл төрдөггүй тэр дуу алдалт айсандаа биш гайхсандаа байвал яана!?" гэж амийг нь таглаад явж одлоо. Энэ удаа хэн ч тэрүүнийг хорихийг хүссэнгүй хүссэн ч ятгаж чадахгүйгээ нь мэдэж байлаа. Нилээд удаан алаxсаны эцэст гэрэл дээр ирлээ гэвч яах учираа олсонгүй ингээд байжийтал гэнээт араас ирэх хоолны үлдэгдэл урсан ирсэнд хүссэндээ биш хүч хүрэхгүйдээ урсгалд ороод явчихлаа.Гэрэлээ одоо харлаа эхлээд яаж ч чадсангүй айсандаа ААААаааа гэж ориллоо. Хөөрхий ард хоцрогдогсод маань уншин ахиад нэг тэнэг гэсээр ажилаа үргэжлүүллээ. Агаар дээр гэрэл гэрээн дунд ниснэ. Гэнэт харанхуй нөмрөн авлаа урьд урьдийнхаас нь хэд дахин том асар том хав харанхуй. Тэр жорлонд унасан байжээ. Энэнд тэнд нь үл таних нисдэг нисдэггүй биетүүд эргэлдэнэ.Тэртээ дээр нь гэрэл харагдана. Энэ удаа тэр айж байлаа. Одоо байгаагаасаа том харанхуйд унахаасаа.
Өдөржин хүлээсэндээ ганцаардсан Жагаа утсаа харж чадахгүй хөрвөөнө. Өөрөө бичихээр хорвоо хагарчих юм шиг санагдах аж. Хэрвээ би царайлаг байсан бол, хэрвээ би өндөр байсан бол, хэрвээ би баки байсан бол гэх мэтчилэн бодож өөр өөрийгөө аргадаад байна уу!? ятгаад байна уу!? гэдгээ ялгах чадалгүй дурлачхаж. Гэхдээ тэрийгээ Жагаа яаж мэдэх билээ. Мэдсэн бол уйлж унжиж "Хорвоо яагаад надад ингэж хатуу хандана вэ? Анхны хайр минь яагаад өнчин байгаа юм бэ!?" гээд агсам тавих нь гарцаагүй. Анхны хайр бариа биш гараа гэж хэн нэгэн өөр нэгэндээ хэлж байсан тохиолдол түүхэнд байсангүй. Байлаа гэхэд тэр нь согтуу хүний чихэнд ороод сэгсрэгдэж. Газарт унаад шалбааг болж. Бардам зандаа шүд зуух Жагаа сошиалаар нь нэг шагайж, мессежээрээ нэг өнгийнө. Бичмээр санагдаж болохгүй юм шиг дотор нь давчдан. Юу хийсэнийг нь, юу хийж байгааг нь мэдээд өөрийнхөө тухай бичиж гоё нар, зөөлөн салхи, шиврээ бороо хуваалцахыг хүснэ. Нөгөө талд нь Уран энэ тухай огт бодсонгүй. Хааяа нэг Жагаагаас зурвас
This surely would be one of my fav story..very comprehensive :)
ReplyDelete