Эмгэн хумс их л тайвуу уужуу. Амьтад яагаад ийм тайван байдагыг нь асуухад "Бушуу туулай борвиндоо баастай" эсвэл "Яарвал даарна" гэж л хэлнэ. Бусад ч үл үг сөргөн толгой дохино. Нэг өглөө эмгэн хумс их дуу чимээнд цочин сэрээд аажуухан өндийн гадагш харвал амьтад цөмөөрөө тэнгисийн эрэгрүү шаагидахыг хараад цонхоо нээн юунд хаашаа ингэж яарна вэ? гэвэл дээгүүр нь нисэж явсан тогоруу чи сонсоогүй юм уу？ их үер буух гэж байна. Тэнгисийн эрэгт түрүүлж очсон амьтадын хамгийн эхний нэг нэг хосыг аврана гэж байна бусад нь үерт автах нь гэсээр нисэн одлоо. Энэ удаа эмгэн хумс амьдралдаа яарч үзээгүйгээрээ яаран хамаг байдагаараа урагш тэмүүлэвч мөн л урьдын адил удаанаар урагшилна. Бие эрхтэн нь аль хэдийнээ нам тайван байдалдаа дасжээ.
Аяа! туулай баастай ч гэсэн амьд үлдэх нь гэсээр тэр урагш зүтгэсээр. Зүтгэж зүтгэж үүдэн дээрээ ирэхэд цувааны сүүлч болох яст мэлхий, жаран хөлт этэр яг хажуугаар нь зөрж таарлаа. Эмгэн хумс ч тэд нартай нийлэн гүйв. Гэвч зам нь амьтадын цогцосоор дүүрсэн учир явахад их л хэцүү ажээ. Бороо орж эхэлсэнд цувааны сүүлчийн амьтад улам л сандарцгааж эхэллээ. Одоо тэнгисийн эрэг хүртэлх зай улам л бэрх болсоор. Амьд үлдэх гэсэн амьтад хоорондоо алалцана. Эмгэн хумс хүртэл хэд хэдэн удаа ширүүн мөргөлдөөд амжив. Бороо ширүүссээр л. Одоо тэр явж чадахаа байжээ. Түүнээс залуу эмгэн хумс түүнийг ганц л мөргөлтөөр унагааж орхиж.
Эмгэн хумс дээш харан хэвтэнэ. Нүүрэн дээр нь бороон дусалууд зогсоо зайгүй шаагина. Ингэж үхэхээ мэдсэн бол юунд ингэж зүтгэх билээ хэмээн уртаар амьсгаа аваад эмгэн хумс үхэлрүүгээ аажуухан харьлаа.
Аяа! туулай баастай ч гэсэн амьд үлдэх нь гэсээр тэр урагш зүтгэсээр. Зүтгэж зүтгэж үүдэн дээрээ ирэхэд цувааны сүүлч болох яст мэлхий, жаран хөлт этэр яг хажуугаар нь зөрж таарлаа. Эмгэн хумс ч тэд нартай нийлэн гүйв. Гэвч зам нь амьтадын цогцосоор дүүрсэн учир явахад их л хэцүү ажээ. Бороо орж эхэлсэнд цувааны сүүлчийн амьтад улам л сандарцгааж эхэллээ. Одоо тэнгисийн эрэг хүртэлх зай улам л бэрх болсоор. Амьд үлдэх гэсэн амьтад хоорондоо алалцана. Эмгэн хумс хүртэл хэд хэдэн удаа ширүүн мөргөлдөөд амжив. Бороо ширүүссээр л. Одоо тэр явж чадахаа байжээ. Түүнээс залуу эмгэн хумс түүнийг ганц л мөргөлтөөр унагааж орхиж.
Эмгэн хумс дээш харан хэвтэнэ. Нүүрэн дээр нь бороон дусалууд зогсоо зайгүй шаагина. Ингэж үхэхээ мэдсэн бол юунд ингэж зүтгэх билээ хэмээн уртаар амьсгаа аваад эмгэн хумс үхэлрүүгээ аажуухан харьлаа.
Comments
Post a Comment