#4. Зөгий

Нар хурцаар шарж халуу төөнөөд залхуутай өдөр байлаа. Зөгий цэцэг цэцэг дамжин үр идэж бал цуглуулаxыг хичээнэ. Нэг цэцгэн дээр очтол тэнд бараг юу ч байсангүй бага зэрэг эргэлдэж байгаад зөгий явах гэтэл цэцэг: тоосонцороос маань аваад яваач гэж гуйлаа. Зөгий өдөрийн халуунд түүрсэн дээр нь олигтой юм олж чадаагүйдээ чадахгүй ээ!! гэчихээд нисээд явчихлаа. Дараагын цэцэг дээр очоод мөн л урьдын адил ажлав. Өнөөх цэцэг мөн л тоосонцороос маань аваад яваач гэж гуйлаа. Зөгий дандаа хийдэг шигээ бага зэрэгийг үүрээд явах гэсэн ээ гэнэт үгүй гэж хэлчихээд нисээд явчихлаа. Одоо тэр тоосонцоргүй нисэх ямар амар ямар сайханг мэддэг болсон ахиж хэзээ ч тоосонцор үүрч өөрийгөө зовоохгүй.
Нар шингэж үдэж боллоо. Зөгийнүүд үүрэндээ буцаж ирэх үед бүгд л маш их ядарсан харагдана. Харин нөгөө зөгий л бусадаас цоглог байсанд бусад зөгийнүүд учирыг гайхан асуулаа. Нөгөө зөгий ч бүгдийг хэлж шинэ зүйл олж мэдсэндээ их л сайрхана. Маргааш нь бүгд л ер нь яагаад болохгүй гэж хэмээн өнөөх зөгийг дуриаж үзлээ үнэхээр сайхан байлаа. Нисэх нь урьд урьдаас хөнгөн сайихан мэт санагдана. Цэцэгс чимээгүйхэн санаа алдаж үүрээр шүүдэр буулган уйлцгаана.
Энэ уянзаараа жил өнгөрлөө. Өвөл болж ичээндээ орсон зөгий нар их л баяртай байлаа. Учир нь энэ жил хамгаас амар жил байсан үүнээс хойш дандаа ийм байх болно.
Өвөл ч дуусаж хавар болсоны дохио болгон шувууд зөгийн үүрэн дээгүүр шулганалдана. Зөгийнүүд хөөр баясал дүүрэн үүрээнээсээ нисэцгээлээ гэвч бүгд гэнэт зог тусан зогсоцгоов. Хув хуурай хоосон тал өмнө нь цэлийнэ. Цэцэгс цэцэгс хааччихав.