Нэг хөөрхөн залуухан ялаа байжээ. Ялаан болохоороо яахавдээ тэгээд баас иддэг байж. Гэхдээ дуртай болохоороо биш зүгээр л иддэг байж, төрөхөд нь л бусадууд нь иддэг байсан болохоор. Ялаа яагаад баас иддэгээ бодоол байж. Та магадгуй ялаа бодож чаддаггүй гэж бодож байгаа бол эндүүрч бна шүү, жоохон л удаан боддог болохоос боддог байхгүй юу, тэгээд тэр ялаа бодоод бодоод амттай болохоор нь иддийн бна гэж бодлоо, гэхдээ өөрт нь тийм ч амттай санагддаггүй учир ер нь биш байх гэж бодлоо. Тэгээд маргааш нь мөн л үргэжлүүлээд бодоод байж тэгсэн тэжээллэг болохоор нь юм байна гэж бодлоо. Гэтэл гэнэт хэд хэдэн найз нь хордсон, муу гэдэснээс гарсан баас идээд хордож үхсэнг саналаа. Ер нь сайн муу баасыг ялгах их л хэтсүү л дээ...Хөөрхөн жижиг ялаа бодоол байж бодоол байж...Олон олон л санаа гаржээ...Этцэст нь нэг өдөр шинэхэн баас хүлээгээд нойлд сууж байтал хоол ч бэлэн болох нь боллоо. Гэтэл тэр хун дуусвуу угуй юу гараад гүйлээ, ингээл хөөрхий хөгшин ялаа хүмүүс саад болдоггүй болохоор нь Ялаанууд баас иддийн байна гэж бодлоо...Унэнийг мэдэхээр хүний араас нислээ, очоод мөрөн дээр нь суугаад асуусан ч хун ойлгосонгүй, хөөрхий ялааг цохиод унагачихлаа. Этцэст нь ялаа үнэнийг мэдээд өрөөсөн далавчаа дэвэн дэвсээр модон жорлонруугаа л биш өөр ямар нэг зүгрүү дэвхэрлээ...
Тэмээлзгэнэ бол говь нутагын заан. Тэр их том болохоор тэмээ гэхээсээ илүү тэмээлзгэнийг хүмүүс уналагадаа хэрэглэх дуртай байв. Томоос гадна өнгө үзэмж нь солонго мэт, нэг нэгнийг нь хооронд нь андуурч эндүүрэх дохиолдол ч багаа байдаг болохоор хүмүүс дуртай нь аргагүй хэрэглэнэ. Хүмүүс аажим аажимаар суурьшиж эхэлсэнээр орчин тойронгоо хамгаалуулахаар нохойг тэжээж эхэллээ. Нохой ч илүү амар тайван амьдралаасаа салахгүйн тулд хичээнгүйлэн зүтгэнэ. Тэмээлзгэнэ аймаар том боловч жижигхэн зүрхтэй амьтан ядаж байхад айлийн ойролцоо зөрөх төдийд л нохойнууд дайрч барьж идэх шахна. Хөөрхий тэмээзгэнэ өөрлүү нь биш унаж яваа хүнрүү нь дайрч буйг яаж мэдэх билээ дээ!? Айсанаасаа болоод тэмээлзгэнэ урьд урьдийнхаас бага иддэг боллоо үүнээсээ болоод бие нь ч жижгэрч эхлэв. Ингээд хүмүүс нэг л өдөр уналгадаа ашиглахаа болив. Юм л бол харангадаад уначихдаг амьтангаар яаж тээвэр хийх вэ дээ!? ингээд тэмээлзгэнэ боджээ: том байх тусам жижиг биетэй гарууд намайг дээрэлхдэг байсан юм чинь би тэднээс...
Сайн боловсруулагдсан болохоор шингээхэд амар гээд иддийн бол уу, нээрээ хэн ч түүнд идэхэд нь саад болдоггүй хөөж туудаггүй болохоор иддэг юм байхдаа...яагаад бидний тэвчээрийг барж, саад болохыг хүсдэг ялаанууд бас байдаг байнаа
ReplyDelete