Ялаа залбирч суух юм. Урд насныхаа нүглийг наманчилж буй бололтой. Алгаа үрээд ч байх шиг. Гуйлга гуйж байгаа юм болов уу? Намайг битгий алаач ээ гээд байх мэдэх юм. Би ямар шавжийн хэл мэдэх биш. Ялааны алуураа хайлаа. Хэрэг болохоор гарч ирдэггүй залхуу эд байгаа юм даа. Арай гэж нэг олтол цонхон дээр суух ялаа алга болжээ. Буянт бурхан гээд нисээд одсон биз. Үр хүүхдүүддээ үнэнчээр залбирвал бурхан үгийг чинь сонсдог юм шүү гээд захиж сургасан нь лавтай.
Бороо орох гээд байгаа эсэх нь мэдэгдэхгүй шивэрнэ. Бурхан нь яахаа мэдэхгүй үүл үрээд сууж байгаа юм байх даа. Харангуй шөнө тайван байлгачихгүй сэтгэл санаа гэгэлзүүлэх нь юуны учир вэ? Би алга хавсарч өмнө нь залбирвал хүний алуураа хайсаар яваад өгөх юм биш байгаа. Аль эсвэл өөр нэгнийг дөнгөж алчхаад гартаа атгаж байдаг юм болов уу? Ялаа шиг намайг бурхан яаж даанч ойлгох билээ.
Зуны хэдэн сар ялаа, шумуул дүнгэнэнэ. Намайг тойроод гачлантай шунгинана. Магад надаас чихэртэй ус гуйж буй биз. Би тэгэвч өндийхөөс залхууран гараа савчина. Сүүлийн хэдэн мянган жил хүмүүс бурхныг тарчлаав. Нэрийг нь барьж нэгнийгээ барьж иднэ. Хэзээ босож ирээд гэрээ цэвэрлэдэг юм болдоо. Гэхгүй 00-д байсан би хүртэл хэлмэгдэх байхдаа.
Гандан орж буян үйлдмээр юм шиг санагдав. Нэг гуйранчид өгч байснаас лам багшдаа бариад мянган хүний өмнөөс уншуулбал арай ашигтай санагдана. Эдийн засгийн үүднээс харсан ч сэтгэл тайван байх татвар юм уу даа. Тэгэвч би тэгсэнгүй. Харамч сэтгэл минь төрөв. Зовж зүдэрч зүтгэсний минь нэр төрийг авчих гээд байгаа юм шиг.
Надад магадгүй буянтай хүн хэрэгтэй байх. Нүгэлд минь гэрэл тусгаж арай гэрэлтэйгээр бурханд харуулах хань хэрэгтэй байх. Магад түүний гэрэл нүгэл минь улам тодорч харагдаад ичсэн дээ би өөрийгөө барьж идэн дараа төрөлдөө ялаа болоод амьдралынхаа турш залбирч амьдрах биз ээ. Гэхдээ би тэгж үзэх боловч айдастай. Хайртай хүнийхээ буянд нь бузар оруулчих вий гэсэн хүйдэстэй. Алтан амьдралыг нь шавраар бүрхчихвэл яах билээ. Тэр минь яахав намайг тэврээд л авах биз. Би аминчхан юм болохоор нүүрээ буруулаад л зогсоно.
Өнөөх ялаа эргээд л ирлээ. Өмнө минь залбирч суугаад наманчилж гарав. Өөрөө би хүн байсан юм сан. Жаргалдаа ташуурч явсны гайгаар одоо зовлогоо эдэлж байна даа ... Олон юм ярих шинжтэй үзэгдэв. Гартаа атгасан алуураа тас хийтэл буулгаад авлаа. Ум маани бадмий хум. Энэ насны зовлон нь надаар дуусаж. Үлдсэн жоохон нүгэл нь минийх дээр нэмэгдэх болтугай. Хөөрхий минь дараа төрөлдөө хүн биш юм гэхэд үхэр болж төрөг. Цагаан сүүгээ хайрлаж, цагаан идээгээрээ буян нэмэг.
Хүний өмнөөс би ийнхүү шаналан сууна. Өөрийнхөө зовлонг бодохоор даахгүй юм шиг санагдаад санаагаа сэтгэлээ сарниулж буй минь. Буян бузрыг шүүж, нүгэл номыг тоолох этгээдийг хараахыг хүснэ, би. Тэгэвч шударга гэж хэлэхэд хэцүү хорвоод шантарч яваа хүмүүсийг бодоод сэтгэл өвдөнө. Гол дээр минь гандуу ирээдүй нь дарчхаад намайг балбана. Уйл хэмээн нүүрэн дээр минь чарлана. Яах ёстойгоо мэдэхгүй би учраа олохгүй үхсэн ялааг ширтэнэ. Өчүүхэн цус нь улаан толбо үлдээж, өөдөсхөн бие нь атийн хэвтэнэ. Магад би түүнийг барьж аваад тавьж явуулах ёстой байсан буй за. Тэр миний л өмнөөс залбирч өчүүхэн ч гэсэн амьдралаа золиослоод буян алган дээр минь тавьтал ухаан муут би үл ойлгоод нүгэл болгожээ. Ум маани бидмүй хум. Ирэх төрөлдөө өөрийнхөө жаргалын төлөө төрөх болтугай.
Бороо орох гээд байгаа эсэх нь мэдэгдэхгүй шивэрнэ. Бурхан нь яахаа мэдэхгүй үүл үрээд сууж байгаа юм байх даа. Харангуй шөнө тайван байлгачихгүй сэтгэл санаа гэгэлзүүлэх нь юуны учир вэ? Би алга хавсарч өмнө нь залбирвал хүний алуураа хайсаар яваад өгөх юм биш байгаа. Аль эсвэл өөр нэгнийг дөнгөж алчхаад гартаа атгаж байдаг юм болов уу? Ялаа шиг намайг бурхан яаж даанч ойлгох билээ.
Зуны хэдэн сар ялаа, шумуул дүнгэнэнэ. Намайг тойроод гачлантай шунгинана. Магад надаас чихэртэй ус гуйж буй биз. Би тэгэвч өндийхөөс залхууран гараа савчина. Сүүлийн хэдэн мянган жил хүмүүс бурхныг тарчлаав. Нэрийг нь барьж нэгнийгээ барьж иднэ. Хэзээ босож ирээд гэрээ цэвэрлэдэг юм болдоо. Гэхгүй 00-д байсан би хүртэл хэлмэгдэх байхдаа.
Гандан орж буян үйлдмээр юм шиг санагдав. Нэг гуйранчид өгч байснаас лам багшдаа бариад мянган хүний өмнөөс уншуулбал арай ашигтай санагдана. Эдийн засгийн үүднээс харсан ч сэтгэл тайван байх татвар юм уу даа. Тэгэвч би тэгсэнгүй. Харамч сэтгэл минь төрөв. Зовж зүдэрч зүтгэсний минь нэр төрийг авчих гээд байгаа юм шиг.
Надад магадгүй буянтай хүн хэрэгтэй байх. Нүгэлд минь гэрэл тусгаж арай гэрэлтэйгээр бурханд харуулах хань хэрэгтэй байх. Магад түүний гэрэл нүгэл минь улам тодорч харагдаад ичсэн дээ би өөрийгөө барьж идэн дараа төрөлдөө ялаа болоод амьдралынхаа турш залбирч амьдрах биз ээ. Гэхдээ би тэгж үзэх боловч айдастай. Хайртай хүнийхээ буянд нь бузар оруулчих вий гэсэн хүйдэстэй. Алтан амьдралыг нь шавраар бүрхчихвэл яах билээ. Тэр минь яахав намайг тэврээд л авах биз. Би аминчхан юм болохоор нүүрээ буруулаад л зогсоно.
Өнөөх ялаа эргээд л ирлээ. Өмнө минь залбирч суугаад наманчилж гарав. Өөрөө би хүн байсан юм сан. Жаргалдаа ташуурч явсны гайгаар одоо зовлогоо эдэлж байна даа ... Олон юм ярих шинжтэй үзэгдэв. Гартаа атгасан алуураа тас хийтэл буулгаад авлаа. Ум маани бадмий хум. Энэ насны зовлон нь надаар дуусаж. Үлдсэн жоохон нүгэл нь минийх дээр нэмэгдэх болтугай. Хөөрхий минь дараа төрөлдөө хүн биш юм гэхэд үхэр болж төрөг. Цагаан сүүгээ хайрлаж, цагаан идээгээрээ буян нэмэг.
Хүний өмнөөс би ийнхүү шаналан сууна. Өөрийнхөө зовлонг бодохоор даахгүй юм шиг санагдаад санаагаа сэтгэлээ сарниулж буй минь. Буян бузрыг шүүж, нүгэл номыг тоолох этгээдийг хараахыг хүснэ, би. Тэгэвч шударга гэж хэлэхэд хэцүү хорвоод шантарч яваа хүмүүсийг бодоод сэтгэл өвдөнө. Гол дээр минь гандуу ирээдүй нь дарчхаад намайг балбана. Уйл хэмээн нүүрэн дээр минь чарлана. Яах ёстойгоо мэдэхгүй би учраа олохгүй үхсэн ялааг ширтэнэ. Өчүүхэн цус нь улаан толбо үлдээж, өөдөсхөн бие нь атийн хэвтэнэ. Магад би түүнийг барьж аваад тавьж явуулах ёстой байсан буй за. Тэр миний л өмнөөс залбирч өчүүхэн ч гэсэн амьдралаа золиослоод буян алган дээр минь тавьтал ухаан муут би үл ойлгоод нүгэл болгожээ. Ум маани бидмүй хум. Ирэх төрөлдөө өөрийнхөө жаргалын төлөө төрөх болтугай.
Comments
Post a Comment