Эр хүн уйлдаггүй юм. Тэр чинь хэнд хамаатайн хөгшин халзан бадарчин чамд л хамаатай байх! Юу ч үгүй хоцрохын зовлонг чи мэдэх юм уу! Надад угаасаа юу ч байхгүй.
Чимээ аниргүй тэнгэр бүрхлээ. Тэртээд үүл аажуухан урсан элдвийн түүхийг хүүрнэн хэлбэр дүрсээ өөрчлөн байх нь нулимстай нүдэнд нь даанч сонирхолтой тусахыг хүү ажин, саяны үгийг бодон тэрийн хэвтэнэ. Надад угаасаа юу ч байхгүй!? Надад угаасаа юу ч байхгүй!? хэмээн амандаа үглэн байн байн давтан чарлах боловч бадарчин хажууд нь үг дуугүй завилан суусаар л байлаа. Шөнийн тэнгэрийг харуулах гэсэн мэт үүлэн хөшиг ярагдан, жаргах нарны туяа улаанаар сүүлчийн гэрлээ цацраан байснаа уулын цаагуур оров. Одод нэг нэгээр гялтгана гялалзаж ээлж дараалан тэнгэрийг чимсээр эцэстээ нэлэнхийд нь бүрхэхэд хүү сая нэг ядарч сульдан нойрондоо дийлдэн ойчлоо. Бадарчин суусаар л. Шавар бурхан мэт ажээ. Сарны туяа гялаан толгой дээр нь ойн амьд бурхан мэт харагдуулна. Магадгүй амьд бурхан байгаад толгой дээр нь гэрэл ойн буй мэт үзэгдэж ч байж юу магад.
Бадарчаан та унтаж байна уу!? Мэдэх гэсэн бол юун ингэж чангаар үг хэлэн хүн сэрээнэ вэ? Аан, уучлаарай. Нэгэнт сэрээсэн бол хэлэх үгээ хэлэхгүй хий дэмий сэрээсэн болж байна уу? Намайг аваад яваач. Надад юу ч байхгүй. Надад ч гэсэн юу ч байхгүй. Тэгвэл юуг нь асуусан юм. Та зөвшөөрөхгүй бол би ... Тэгвэл чи бас л дагах байсан биз дээ. Тххх, Тэгвэл юунд асууж хүний нойрыг сэрээдэг юм? Уучлаарай! Дараа нь хийх юмаа цагт нь хийж байгаарай. За. ....
Нарны туяа хүүгийн нүүрийг ээн халуу төөнөхөд доороо холбирон эргэхдээ жижиг чулуунд нухагдан тавгүйрхсэндээ сэрвэл дэргэд нь байсан бадарчин алга болчихсон байлаа. Өндийн суугаад эргэн тойрныг ажвал бараа нь эс үзэгдсэнд ганцаар хоцорсондоо гайх, ганцаардахад автан өөрийн эрхгүй газар сөхрөн суун, өөр өөрөөсөө яагаад? яагаад? хэмээн мянга, түмэн удаа асуусан ч хариултыг нь олж эс чадсанд дотроос нь хамаг л уйтгар гуниг нь булгалан гарч ирээд нулимс нь булаг мэт урслаа. Чамд юу ч байхгүй гэж чи өчигдөр орой хэлээ биз дээ гэх танил хоолой сонсогдсонд гайхан харвал өнөөх лам өмнө нь зогсож байсанд гайхан та...та... гэж ээр ч муурвал чамд би байсан юм биз дээ!? гээд өнөөх бадарчин ахин ор мөргүй алга болов. Гайхсан хүү нүдээ нуухлан эргэн тойрноо сайтар ажвал хөл доор нь урт тулгуур мод хэвтэнэ. Хүү өндийн босоод дээлийн хормойг гөвчхөөд алхаж гарлаа. Тиймээ надад одоо юу ч байхгүй! юунд уйлах билээ!?
_____________________________________________
Энэ юун ч бадарчин юм би мэдэхгүй. Энэ хүүхдийн ойлгосон нь зөв эсвэл бурууг нь ч би мэдэхгүй. Гэхдээ энэ хүүхэд энэ замыг сонгосон энэ замыг нь сонгосныг бадарчин мэдсэн ч ахин гарч ирээгүй. Тэгэхээр энэ замыг зөв гэж ч болмоор юм шиг гэтэл тэр бадарчин анхнаасаа зөв замаар явж байсан уу? үгүй юу? гэдгийг би мэдэхгүй. Тиймд одоо энэ хүүхдийн явж буй зам ямар болхийг ч мэдэхгүй болж байна. Юм бүхнээ алдсан нь харамсалтай. Өндийж босоод амьдрал өөд алхаж байгаа нь бахархмаар. Гэхдээ эцэстээ яаж дуусах бол сайнаар эсвэл муугаар? Жаал хүүгийн хамгийн эмзэг тэр л мөч өөд өнгийн харсан болов чиг ирээдүй нь хэрхэн эргэхийг хувь тавилан нь л мэдэх биз. Мэддэг юм болов уу даа хөөрхий. Жамаараа урсаад л байжийдаг байлгүй дээ.
Hanper
2011 оны 01-р сарын 26
Чимээ аниргүй тэнгэр бүрхлээ. Тэртээд үүл аажуухан урсан элдвийн түүхийг хүүрнэн хэлбэр дүрсээ өөрчлөн байх нь нулимстай нүдэнд нь даанч сонирхолтой тусахыг хүү ажин, саяны үгийг бодон тэрийн хэвтэнэ. Надад угаасаа юу ч байхгүй!? Надад угаасаа юу ч байхгүй!? хэмээн амандаа үглэн байн байн давтан чарлах боловч бадарчин хажууд нь үг дуугүй завилан суусаар л байлаа. Шөнийн тэнгэрийг харуулах гэсэн мэт үүлэн хөшиг ярагдан, жаргах нарны туяа улаанаар сүүлчийн гэрлээ цацраан байснаа уулын цаагуур оров. Одод нэг нэгээр гялтгана гялалзаж ээлж дараалан тэнгэрийг чимсээр эцэстээ нэлэнхийд нь бүрхэхэд хүү сая нэг ядарч сульдан нойрондоо дийлдэн ойчлоо. Бадарчин суусаар л. Шавар бурхан мэт ажээ. Сарны туяа гялаан толгой дээр нь ойн амьд бурхан мэт харагдуулна. Магадгүй амьд бурхан байгаад толгой дээр нь гэрэл ойн буй мэт үзэгдэж ч байж юу магад.
Бадарчаан та унтаж байна уу!? Мэдэх гэсэн бол юун ингэж чангаар үг хэлэн хүн сэрээнэ вэ? Аан, уучлаарай. Нэгэнт сэрээсэн бол хэлэх үгээ хэлэхгүй хий дэмий сэрээсэн болж байна уу? Намайг аваад яваач. Надад юу ч байхгүй. Надад ч гэсэн юу ч байхгүй. Тэгвэл юуг нь асуусан юм. Та зөвшөөрөхгүй бол би ... Тэгвэл чи бас л дагах байсан биз дээ. Тххх, Тэгвэл юунд асууж хүний нойрыг сэрээдэг юм? Уучлаарай! Дараа нь хийх юмаа цагт нь хийж байгаарай. За. ....
Нарны туяа хүүгийн нүүрийг ээн халуу төөнөхөд доороо холбирон эргэхдээ жижиг чулуунд нухагдан тавгүйрхсэндээ сэрвэл дэргэд нь байсан бадарчин алга болчихсон байлаа. Өндийн суугаад эргэн тойрныг ажвал бараа нь эс үзэгдсэнд ганцаар хоцорсондоо гайх, ганцаардахад автан өөрийн эрхгүй газар сөхрөн суун, өөр өөрөөсөө яагаад? яагаад? хэмээн мянга, түмэн удаа асуусан ч хариултыг нь олж эс чадсанд дотроос нь хамаг л уйтгар гуниг нь булгалан гарч ирээд нулимс нь булаг мэт урслаа. Чамд юу ч байхгүй гэж чи өчигдөр орой хэлээ биз дээ гэх танил хоолой сонсогдсонд гайхан харвал өнөөх лам өмнө нь зогсож байсанд гайхан та...та... гэж ээр ч муурвал чамд би байсан юм биз дээ!? гээд өнөөх бадарчин ахин ор мөргүй алга болов. Гайхсан хүү нүдээ нуухлан эргэн тойрноо сайтар ажвал хөл доор нь урт тулгуур мод хэвтэнэ. Хүү өндийн босоод дээлийн хормойг гөвчхөөд алхаж гарлаа. Тиймээ надад одоо юу ч байхгүй! юунд уйлах билээ!?
_____________________________________________
Энэ юун ч бадарчин юм би мэдэхгүй. Энэ хүүхдийн ойлгосон нь зөв эсвэл бурууг нь ч би мэдэхгүй. Гэхдээ энэ хүүхэд энэ замыг сонгосон энэ замыг нь сонгосныг бадарчин мэдсэн ч ахин гарч ирээгүй. Тэгэхээр энэ замыг зөв гэж ч болмоор юм шиг гэтэл тэр бадарчин анхнаасаа зөв замаар явж байсан уу? үгүй юу? гэдгийг би мэдэхгүй. Тиймд одоо энэ хүүхдийн явж буй зам ямар болхийг ч мэдэхгүй болж байна. Юм бүхнээ алдсан нь харамсалтай. Өндийж босоод амьдрал өөд алхаж байгаа нь бахархмаар. Гэхдээ эцэстээ яаж дуусах бол сайнаар эсвэл муугаар? Жаал хүүгийн хамгийн эмзэг тэр л мөч өөд өнгийн харсан болов чиг ирээдүй нь хэрхэн эргэхийг хувь тавилан нь л мэдэх биз. Мэддэг юм болов уу даа хөөрхий. Жамаараа урсаад л байжийдаг байлгүй дээ.
Hanper
2011 оны 01-р сарын 26
Comments
Post a Comment