Skip to main content

Заяа ийм ажуу

Эзэн хичээвэл заяа хичээнэ. Заяа хэмээгч шивэгчинд сэтгэл алдарсан ноён шүлэг, найрагт автсанаас ийм үг бүтжээ. Заяа хүүхэн зүс царай тэгш боловч сайн эрд хулгайлагдан гэргий болон сууж. Хүсэл хясавч жам даган тогоо барина. Нөхөр нь шилийн сайн эр тул ёсыг даган эд хөрөнгөө тарааж дуусаад аян даган, адуу хуруун амьдрах бөлгөө. Эхнэр болсон Заяа бүсгүй үг хаяагүй болов чиг зүүд нойрондоо хааяа нэг сэмээр нударна. Нөхөр болсон сайн эр эс ухааран, үл ойлгон амьдрах аж. Боол хүүхэнд дурласан ноён унтах нойр, идэх дураа алдан дуу дуулж, шүлэг бичих болсон билээ. Тэндээс бодон бодон, тунгаан тунгаан: Эхнэр чанга, энгэр чанга. Хэмээх мөр нэмэв.

Хувь заяа бурхны гарт хэмээн бурхан айлджээ. Сонссон хүн үгүй боловч мэдэрсэн хүн байдаг аж. Хүссэнээр нь амьдрал эс өрнөн үл мэдэгдэх хүчинд автаж буйгаа тэдгээр гайхамшигт хүмүүс мэдэрнэ. Бурхан баруун солгойгүй долоон тэрбум хүний хувь төөрөг зурах хийгээд, хэдэн живаа амьд амьтдын буян нүглийг жинлэх аж. Хааяа нэг гар нь салганан, залхуу нь хүрэн гэмгүй хүний шулуун зураасыг муруй зурах ажгуу. Тэгтэл бас олон төрлийн бурхан байдгийг хүмүүс олж илрүүлжээ. Бурхан болгон өөр өөрийн бүтээсэн хүмүүстээ элдэв шагнал урамшуулал зарлан сурталчилгаа явуулдаг байна. Эцэс эцэстээ хүн төрөлхтний зургаа гаруй мянган жилийн түүхнээ гурав, дөрөвхөн шашин монопол болон үлдсэн байна. Хожим нь Заяа хүүхнээр дамжуулан Мөнх Тэнгэр шинэ зах зээл эрэлхийлжээ.

Заяа хүүхэн удган болох төрхтэй болоод ирэв. Хөөрхий ноён гансралд унан шаналах аж. Заяа хүүхний нөхөр сайн эр эд хөрөнгөөс нь хумслан ард олонд таарахыг ч тоохоо байжээ. Эзэн ноёны туршуулын сүүлчийн мэдэгдлийг унших аваас шилийн сайн эр маань мөрийтэй тоглоомд донтсон агаад Хархорины мөнгө угаагчдад ихээхэн өртэй болох нь харагдана. Тэгэвч гэм нүгэл, буянаар ариусах тул ядууст олгох өчүүхэн хувь түүнийг диваажинд хүргэх шат болжээ.

За үг олдож, үхэр холдлоо. Эдгээр гүн ухаанаа орхин шүршүүрээс гаръя даа. Хөдөө нутагт шүршүүр гэж хүрхрээ юм шүү дээ. Ундаасах үхэр уснаас холдон шим даган одох аж.

Заяаны хань зам дээр. Өнөөх л Заяа хэмээгч шивэгчний хань үхтлээ жанчуулаад зам дээр хэвтэхийг явуулын бадарчин хэл дуулгахаар зурвас илгээснээс үүджээ. Хардах сэтгэлээ барьж үл дийлэх эзэн ноён Заяа хүүхний ханийг зуу жанчуулан хээр хаясанд хөөрхий эр эцсийн хүчээ шавхан зам бараадсан авч нэгэнт оройтон бурхан болсон ажгуу.

Заяа хүүхэн зүс сайн гар уран болов чиг бичиг үсэгт ядмаг ажээ. Ганц сонссон сургаал номоо л амьдралын мөрдлөгөө болгоно. Хайр бол яг л шувуу шиг. Тавьж явуулахад ирж байвал таных, эс ирвээс тавилан тэр гэсэн үг сэтгэлд нь хоргодно. Хайртай хүн нь одсон ч янаг сэтгэл нь зүрх дарна. Хайраа тавьж явуулах арга бодсоор эртний нэгэн арга болох морин тэргэнд дайруулах арга сэджээ. /Анхаар Солонгос олон ангит зохиол Заяа хүүхний амьдралаас сэдэвлэсэн болно. Номын мөр бага шагайгч адил зүйлд итгэх бөлгөө./ Заяа бүсгүй ой санамжаа ч алдсангүй, хайр сэтгэл нь ч ниссэнгүй. Явж явж тахир дутуу болжээ. Өрөөл татанхай хүүхэн гэрийн мухарт хэвтэхийг үзсэн эзэн ноён ч зугтан одож. Нас биед шүргэх шинэ шивэгчинд ч сэтгэл алдарч. Өрөвдөлт Заяа хүүхэн өвчин зовлондоо гаслан: Сайхан хайр олдвол алдаж болдоггүй юм шүү! хэмээн дуулсаар хоцорчээ.

Comments

Popular posts from this blog

Болзоо

Өдөржин хүлээсэндээ ганцаардсан Жагаа утсаа харж чадахгүй хөрвөөнө. Өөрөө бичихээр хорвоо хагарчих юм шиг санагдах аж. Хэрвээ би царайлаг байсан бол, хэрвээ би өндөр байсан бол, хэрвээ би баки байсан бол гэх мэтчилэн бодож өөр өөрийгөө аргадаад байна уу!? ятгаад байна уу!? гэдгээ ялгах чадалгүй дурлачхаж. Гэхдээ тэрийгээ Жагаа яаж мэдэх билээ. Мэдсэн бол уйлж унжиж "Хорвоо яагаад надад ингэж хатуу хандана вэ? Анхны хайр минь яагаад өнчин байгаа юм бэ!?" гээд агсам тавих нь гарцаагүй. Анхны хайр бариа биш гараа гэж хэн нэгэн өөр нэгэндээ хэлж байсан тохиолдол түүхэнд байсангүй. Байлаа гэхэд тэр нь согтуу хүний чихэнд ороод сэгсрэгдэж. Газарт унаад шалбааг болж. Бардам зандаа шүд зуух Жагаа сошиалаар нь нэг шагайж, мессежээрээ нэг өнгийнө. Бичмээр санагдаж болохгүй юм шиг дотор нь давчдан. Юу хийсэнийг нь, юу хийж байгааг нь мэдээд өөрийнхөө тухай бичиж гоё нар, зөөлөн салхи, шиврээ бороо хуваалцахыг хүснэ. Нөгөө талд нь Уран энэ тухай огт бодсонгүй. Хааяа нэг Жагаагаас зурвас

#6. Царцаа

Шавьжны ертөнцөд шавьж болгон царцааг далавчтай байж нисдэггүй гэж шоолно. Би нисдэг гэж царцаа хичнээн гүрийвч нисэж үл чадна. Хичнээн хүсээд залбираад нисэж чадахгүй хэвээр л байна. Урьдын адил царцааг бүгд гадуурхана. Ганцаардал дунд үзэн ядалт төрөөд оволзоод байвч хэн ч биш ердөө л нэг царцаа болохоор яаж ч үл чадна. Шүүдэрийн дусал гэдэг бол шавьжнуудад мөнхийн ус л гэсэн үг харин шавьжнууд хөөрхий царцааг гадуурхаад тэрүүнээс үл уулгана. Ганцаардал дунд царцаа улам живсээр л . Царцаа бодлоо би бол би. Би сэтгэл хангалуун байж л амьдарч чадаж байвал бусадын юу бодох нь ямар хамаа байх билээ. Ингээд царцаа ганцаараа амьдрах боллоо. Хойд. өмнөд туйл элсэн цөлүүдэд очсон боловч хөөрхий царцаа урьдын адил шоовдорлогдсоор. Нисдэггүй далавчтан, нисдэггүй далавчтан... Аль эсвэл амьдрал оршихийн аргагүй газар л түүнд амар амгаланг өгөх боловч амьд байх боломж өгөхгүй зовооно. Царцаа эцэст нь амьдралд ганцаараа амьдаргүйг ойлголоо. Энэ л үед үзэн ядалт нь өшөө хорсол боллоо. Царцаа далавч

#10. Тэмээлзгэнэ

Тэмээлзгэнэ бол говь нутагын заан. Тэр их том болохоор тэмээ гэхээсээ илүү тэмээлзгэнийг хүмүүс уналагадаа хэрэглэх дуртай байв. Томоос гадна өнгө үзэмж нь солонго мэт, нэг нэгнийг нь хооронд нь андуурч эндүүрэх дохиолдол ч багаа байдаг болохоор хүмүүс дуртай нь аргагүй хэрэглэнэ. Хүмүүс аажим аажимаар суурьшиж эхэлсэнээр орчин тойронгоо хамгаалуулахаар нохойг тэжээж эхэллээ. Нохой ч илүү амар тайван амьдралаасаа салахгүйн тулд хичээнгүйлэн зүтгэнэ. Тэмээлзгэнэ аймаар том боловч жижигхэн зүрхтэй амьтан ядаж байхад айлийн ойролцоо зөрөх төдийд л нохойнууд дайрч барьж идэх шахна. Хөөрхий тэмээзгэнэ өөрлүү нь биш унаж яваа хүнрүү нь дайрч буйг яаж мэдэх билээ дээ!? Айсанаасаа болоод тэмээлзгэнэ урьд урьдийнхаас бага иддэг боллоо үүнээсээ болоод бие нь ч жижгэрч эхлэв. Ингээд хүмүүс нэг л өдөр уналгадаа ашиглахаа болив. Юм л бол харангадаад уначихдаг амьтангаар яаж тээвэр хийх вэ дээ!? ингээд тэмээлзгэнэ боджээ: том байх тусам жижиг биетэй гарууд намайг дээрэлхдэг байсан юм чинь би тэднээс