Зайрмаг

Нэгэн эрхийн мангар зайрмаг байжээ хэмээн ээж нь охиндоо уншиж өгч байтал охин нь ээжээ "би эрх үү?" гэж асуулаа. Үгүй ээ чи зайрмаг гэж хариулчхаад ээж нь үлгэрээ цааш уншиж дуусгав. Охин тэр цагаас хойш өөрийг нь зайрмаг гэж нэрлэх залууг хайсаар иржээ.

Утас нь чичирхийлэн Салюгийн шууданч явав. Охин утсаа авч үзвэл танихгүй дугаар байлаа. Гайхан нээж үзвэл: "Сайн уу? Танилцана гэсэн яасан бэ?" гэсэн байх юм. Охин дугаар андуурч гэж бодоод "Уучлаарай та дугаар андуурч!" гээд утсаа тавихын зуургүй ахин чичгэнэв. Дугаар андуурагчаас "Тэгвэл би зөв хүн рүү гээ андуурчхаж." гэсэн байлаа. Охин инээмсэглээд "хэнтэй танилцах гэж байгаан?" хэмээн хариулбал "хэн нэгэн эелдэг охинтой." гэсэн хариу ирэв. Тэгээд цаашаагаа яагаад ч юм бэ үргэлжилчихлээ.

-- Би эелдэг биш ээ... аймаар муухай ааштай.
-- Муухай ааштай хүн уучлаарай гэдгүүшдээ, золиг минь буруу утас руугаа бичээд байна гэдэг байхгүй юу!
-- Тэгвэл золиг минь буруу утас руугаа бичээд байна :р
-- Тээр хэлээ гараад худлаа ярьж чадахгүй байгаа байхгүй юу!? Чамайг хэн гэдгийн? намайг Ууганаа.
-- ...

Ийнхүү богино захидал илгээлцсээр байтал өглөө болчихсон байв. Хичээлдээ явж байхдаа ч бичлээ. Хичээл дээрээ ч бичлээ. Нэг мэдэхэд уржигдархан цэнэглэсэн нэгж нь дуусчхав. Сүүлчийн илгээмждээ нэгж дууслаа Т_Т гээд илгээвэл минийх бас >.< өдрөө сайхан өнгөрүүлээрэй гэсэн байв. Охин хичээл дээрээ сэтгэл нь хөдлөөд сууж чадсангүй бушуухан гарж гүйгээд мянган нэгж хийгээд ахиад богино захидал ирвэл хариулахад бэлдмээр санагдаад байв. Завсарлах хонх дуугарах үед салхи татуулан гүйхээ алдан гарах гэтэл найз нь араас нь дуудав. Тэгээд "чи өнөөдөр яасан баясгалантай байх юм бэ?" гэхэд охин өөрийн эрхгүй гайхуулмаар эсвэл хуваалцмаар санагдсан тул өчигдрийн болсон явдлаа найздаа яриад явуулсан зурвасуудыг нь үзүүлэн хөхрөлдсөөр орой болгочхов. Гэртээ хоолоо хийх гэж яаран явсан тул замаараа нэгж авахаа мартчихжээ. Орой нь нөгөө бандиас ч зурвас ирлээ. "Юу хийж байна? оройгоо сайхан өнгөрүүлж байна уу?" . Охин энэ аймаар яриа байхаа гэж бодоод "юмгүйдээ, чамаар юу байна?" гээд явуулах товчоо дартал алдаа гарлаа. Гайхан бодоод ахин явуулах гэсэн ч явсангүй. Энэ үед л охин нэгж аваагүйгээ саналаа. Гарж нэгж авъя гэсэн ч нэгэнт оройтжээ. Сэмээрхэн том өрөөндөө орж ээжийнхээ утсыг аваад өөртөө мянган нэгж илгээчхээд утсыг нь эргүүлэн тавих гэтэл ээж, аав хоёр нь түүнийг дагуулан харна. Мэдсэндээ гээд байх шиг цоо ширтэн дагуулан харна.

Охин өрөөндөө гүйж ороод хаалгаа хаав. Нэг мэдэхэд л өнөөх мянган нэгж нь дуусах болчихсон байлаа. Яаядаа гэж байтал ашгүй нөгөө банди нь шууданчийн хаягийг нь асуув. Тэгээд тэр хоёр чалчиж гарлаа. Урд шөнө нь хагас дутуу унтсан хэлэх үү!? охин нэг мэдсэн унтчихсан байв. Сэрэх үед нь болжмор цонхон дээр нь суучхаад ямар нэгэн юм шулганаж байв. Охин цонхоо онгойлгож өглөөний агаараар цээж дүүрэн амьсгалаад цагаа харвал долоо болж байв. Усанд орчхоод хичээлдээ явбал амжих л юм байна гэж бодоод эргэтэл. Утас нь чичгэнэв. Авч уншвал "Унтаахай гүнжээ сэрээрэй!" гэсэн байлаа. Охины хамаг хүсэл мөрөөдөл төсөөлөл нь үгүй болчихлоо. Хэрвээ чи зайрмаг л гээд биччихсэн бол гэж амандаа үглээд утсаа чулуудан усандаа орохоор явлаа.


____________________________________________

Hanper.
2011 оны 03-р сарын 24


Одоо ч хүүхдүүд ингэж утсаар танилцдаггүй л байх даа. Цаг үе аргагүй өөр байсан биз ээ. Файсбүүк, инста этэр л ашигладаг юм болов уу? Тэр нь ч гэсэн хөгшидсөн байж мэднэ. Тик ток юм байх даа. Мэдэх юм алга. Сурагч байхад лав танихгүй дугаар уруу хүмүүс бичээд л танилцаад байдаг байсан санагдах юм. Аз байсан юм болов уу!? яаж ч болоод байдаг байсан юм.