Сургуулийн хотхонд эзэнтэй, эзэнгүй ноход олон. Золбин гэхэд хүзүүвчтэй, тэжээмэл гэхээр тэнэмэл тэдгээр ноход зам даган хэлээ унжуулан хэвтэнэ. Хэдэн жил болоход турж үхсэн нь үгүй. Хичээл орж байхад ч яахав оюутан сурагчдын үлдэгдэл хоолоор өлөн гэдсээ дүүргэдэг гэх сэн. Амралтаар анир чимээгүй сургуульд тэдгээр ноход яаж амьдардаг байна вэ? хэмээн гайхдаг сан.
Урд шөнө хоолоо авчхаад харьж явлаа. Ноход нэгэн цуваагаар хаашаа ч юм бэ яаралдана. Сониуч зандаа хөтлөгдөн дагалаа. Гүүрэн доор бөөнөөрөө мод тойрон эргэлдэнэ. Мод гэтэл үгүй байж. Үл мэдэх хүн нохой бүрд юм хаяж өгнө. Хэсэг хачирхан зогсоод гэрийн зүг дугуйгаа жийлээ. Нүдний буланд даашинзны хормой дэрвэх үзэгдэв. Үл таних нохой тэжээгч шөнийн харанхуйд уусан алга боллоо.
Унтахын өмнө зүүд нойрны эргэцүүлэлд нохой тэжээгч охин санаанд оров. Сар ч үгүй түнэр харанхуйд дэрвэлзсэн даашинз сэтгэл гэгэлзүүлнэ. Эр хүний л зан юм даа хэмээн бодсоор нойрслоо. Маргааш нь ахиад өнөөх бүсгүйтэй таарав. Өмнө нь анзаарч байгаагүй нохой тэжээгч нэг л мэдэхэд од мэт нүдний өмнө гялтганах болж. Чийдэнгийн гэрэлд үл мэдэг гэрэлтэх нүдэнд нь инээмсэглэн байх шиг. Ноход түүнийг тойрон бүжээд ч байх шиг.
Түүнийг гөлийн зогсох намайг тэр анзаарсан бололтой үлдсэн хоолоо бүгдийг нь асгачхаад машиндаа суусаар одов. Нөгөөдөр нь ч тэр ирсэнгүй. Би ч тэр, ноход ч тэр өлсөнө. Өлссөндөө сар өөд улина. Гунигийн нүдээр харах намайг ноход тойрон эргэлдэнэ. Өчүүхэн мах олоод үмхэлчих гэсэндээ, аль эсвэл тэжээгчийг нь хөөгөөд явуулсанд гомдсондоо намайг хоргооно.
Хичээл ч орлоо. Нохой ч тэр, тэжээгч нь ч тэр оюун бодлоос бүдгэрэн арын зурагт шилжив.
Аадар бороо шаагин, далайн шуурга наашилна. Салхи уухилан дугуйн дээрээ ч тогтоход төвөгтэй болоход түгжиж орхичхоод байр уруугаа дэгдлээ. Үүлтэй ноцолдон, салхитай тэмцэх сарны гэрэлд цагаан даашинз хийсэв. Гайхан харвал хуй салхи газар дэлхийгээс нохой тэжээгчийг авч одох аж. Байдгаараа хашхиран, гараа сунган араас нь гүйвч түүнийг гүйцэж барьж эс чадав. Эцэст нь салхи амьсгал давхцуулан, уушги зүрх дэлбэртэл үлээснээр ухаан алдан уналаа.
Эмнэлгийн орон дээр сэрэх намайг анзаарах хүн байсангүй. Зурагтаар гарах инээмсэглэсэн охинд бүгд анхаарлаа хандуулна. Хөөрхий ноход өлсөх нь дээ гэсэн бодол толгойд зурайн орж ирлээ. Би ч гэсэн өлсөх нь дээ, хөөрхий зүрх минь.
________________________________
Ханпер.
2013 оны 08-р сарын 30
Урд шөнө хоолоо авчхаад харьж явлаа. Ноход нэгэн цуваагаар хаашаа ч юм бэ яаралдана. Сониуч зандаа хөтлөгдөн дагалаа. Гүүрэн доор бөөнөөрөө мод тойрон эргэлдэнэ. Мод гэтэл үгүй байж. Үл мэдэх хүн нохой бүрд юм хаяж өгнө. Хэсэг хачирхан зогсоод гэрийн зүг дугуйгаа жийлээ. Нүдний буланд даашинзны хормой дэрвэх үзэгдэв. Үл таних нохой тэжээгч шөнийн харанхуйд уусан алга боллоо.
Унтахын өмнө зүүд нойрны эргэцүүлэлд нохой тэжээгч охин санаанд оров. Сар ч үгүй түнэр харанхуйд дэрвэлзсэн даашинз сэтгэл гэгэлзүүлнэ. Эр хүний л зан юм даа хэмээн бодсоор нойрслоо. Маргааш нь ахиад өнөөх бүсгүйтэй таарав. Өмнө нь анзаарч байгаагүй нохой тэжээгч нэг л мэдэхэд од мэт нүдний өмнө гялтганах болж. Чийдэнгийн гэрэлд үл мэдэг гэрэлтэх нүдэнд нь инээмсэглэн байх шиг. Ноход түүнийг тойрон бүжээд ч байх шиг.
Түүнийг гөлийн зогсох намайг тэр анзаарсан бололтой үлдсэн хоолоо бүгдийг нь асгачхаад машиндаа суусаар одов. Нөгөөдөр нь ч тэр ирсэнгүй. Би ч тэр, ноход ч тэр өлсөнө. Өлссөндөө сар өөд улина. Гунигийн нүдээр харах намайг ноход тойрон эргэлдэнэ. Өчүүхэн мах олоод үмхэлчих гэсэндээ, аль эсвэл тэжээгчийг нь хөөгөөд явуулсанд гомдсондоо намайг хоргооно.
Хичээл ч орлоо. Нохой ч тэр, тэжээгч нь ч тэр оюун бодлоос бүдгэрэн арын зурагт шилжив.
Аадар бороо шаагин, далайн шуурга наашилна. Салхи уухилан дугуйн дээрээ ч тогтоход төвөгтэй болоход түгжиж орхичхоод байр уруугаа дэгдлээ. Үүлтэй ноцолдон, салхитай тэмцэх сарны гэрэлд цагаан даашинз хийсэв. Гайхан харвал хуй салхи газар дэлхийгээс нохой тэжээгчийг авч одох аж. Байдгаараа хашхиран, гараа сунган араас нь гүйвч түүнийг гүйцэж барьж эс чадав. Эцэст нь салхи амьсгал давхцуулан, уушги зүрх дэлбэртэл үлээснээр ухаан алдан уналаа.
Эмнэлгийн орон дээр сэрэх намайг анзаарах хүн байсангүй. Зурагтаар гарах инээмсэглэсэн охинд бүгд анхаарлаа хандуулна. Хөөрхий ноход өлсөх нь дээ гэсэн бодол толгойд зурайн орж ирлээ. Би ч гэсэн өлсөх нь дээ, хөөрхий зүрх минь.
________________________________
Ханпер.
2013 оны 08-р сарын 30
Comments
Post a Comment